هنوز کاملا از اتوبوس خارج نشدهام؛ حتی به چارجوب در هم نرسیدهام و پایم روی پلههاست که هجوم بویی آزاردهنده وادارم میکند خودم را به عقب بکشم. شالگردنم را محکم روی بینی و دهانم میکشم و از اتوبوس خارج میشوم. برای دیدن منظره ناخوشایند زبالههای روی هم تلنبار شده اما باید چند متری جلوتر بروم. ترکیب آن همه زباله با تصویر جنگلی سبز که در دور دست دیده میشود و غروبی که میتوانست زیبا باشد، گیجم میکند؛ اینجا گیلان است؛ محل دفن زباله در دل جنگل سراوان. جایی که تنها حدود دو کیلومتر با منطقه مسکونی فاصله دارد
در انتظار همراهی مجلس برای مبارزه با غول پسماند
موضوع پسماند در برخی از مناطق کشور به ویژه استانهای شمالی، سالهاست که به حد بحران رسیده. تاثیرات محیطزیستی، بهداشتی و اجتماعیای که چند دهه دفن غیربهداشتی زباله در مکانهای غیراصولی برجای گذاشته، گاهی در برخی شهرستانها و روستاهای کشور به اعتراضات مردمی هم انجامیده است. شرایط به گونهای است که دولت ناگزیر شده اقدامات عاجلی را برای مشکل مدیریت پسماند در دستور کار قرار دهد. برداشت دو میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای این منظور، یکی از راهکارهایی است که دولت پیشنهاد آن را به مجلس داده و منتظر رسیدگی به آن است. علی لاریجانی، رئیس مجلس چندی پیش در نشست مجمع نمایندگان استان مازندران اعلام کرد امکان چنین برداشتی وجود ندارد و برای حل مشکل پسماند باید از ظرفیت بخش خصوصی استفاده شود. با وجود این، دولتیها هنوز هم به همراهی مجلس و تصویب این پیشنهاد امیدوارند. از جمله قربانعلی محمدپور، مدیرکل حفاظت محیطزیست استان گیلان که به خبرنگار «جهان سبز» میگوید امیدوار است رئیس مجلس به قولی که برای حمایت از حل مشکل پسماند در شورای اداری استان داده، عمل کند.
سراوان؛ بدتر از همه
«در گیلان روزانه دو هزار تن زباله تولید میشود که در فصلهای گردشگری به حداقل 2500 تن هم میرسد»؛ محمدپور این آمار را اعلام میکند و میافزاید: «در این استان، 21 مرکز دفن زباله غیرقانونی وجود دارد که در طول سه تا چهار دهه گذشته ایجاد شدهاند. برخی از این مناطق را حتی دهداران روستاها در خط ساحلی استان، بدون هماهنگی با مقامات دولتی به محلی برای دفن زباله تبدیل کردهاند. به گونهای که در جاهایی در چند صدمتری طرحهای سالمسازی سواحل دریای خزر، شاهد وجود محل دفن زباله هستیم.»
او ادامه میدهد: «انتخاب این مناطق، بدون مطالعات دقیق برای مکانیابی صحیح محل دفن زباله صورت گرفته و در نتیجه به مروز زمان مشکلاتی را برای جوامع محلی ایجاد کرده است؛ به گونهای که در مواردی شاهد اعتراضات مردمی نیز بودهایم.»
به گفته مدیرکل حفاظت محیطزیست گیلان، اکنون مردم نقاط مختلفی در استان، از جمله در آستارا، تالش، کیاشهر، ارتفاعات لنگرود و منطقهای میان لاهیجان و سیاهکل، با مشکلات حاصل از دفن غیراصولی پسماند مواجه هستند اما در این میان بدترین شرایط را سایت دفن زباله سراوان دارد.
«در گیلان روزانه دو هزار تن زباله تولید میشود که در فصلهای گردشگری به حداقل 2500 تن هم میرسد»؛ محمدپور این آمار را اعلام میکند و میافزاید: «در این استان، 21 مرکز دفن زباله غیرقانونی وجود دارد که در طول سه تا چهار دهه گذشته ایجاد شدهاند. برخی از این مناطق را حتی دهداران روستاها در خط ساحلی استان، بدون هماهنگی با مقامات دولتی به محلی برای دفن زباله تبدیل کردهاند. به گونهای که در جاهایی در چند صدمتری طرحهای سالمسازی سواحل دریای خزر، شاهد وجود محل دفن زباله هستیم.»
او ادامه میدهد: «انتخاب این مناطق، بدون مطالعات دقیق برای مکانیابی صحیح محل دفن زباله صورت گرفته و در نتیجه به مروز زمان مشکلاتی را برای جوامع محلی ایجاد کرده است؛ به گونهای که در مواردی شاهد اعتراضات مردمی نیز بودهایم.»
به گفته مدیرکل حفاظت محیطزیست گیلان، اکنون مردم نقاط مختلفی در استان، از جمله در آستارا، تالش، کیاشهر، ارتفاعات لنگرود و منطقهای میان لاهیجان و سیاهکل، با مشکلات حاصل از دفن غیراصولی پسماند مواجه هستند اما در این میان بدترین شرایط را سایت دفن زباله سراوان دارد.